Νόνικα Γαληνέα
Μερικοί το προτιμούν καυτό
Φαίδρα Γιάννης Ρίτσος
Ενα ξεχασμένο γράμμα - Επίδαυρος
Γιάννης Τσαρούχης
Ένα ατελείωτο "Ευχαριστώ", μία ατελείωτη αγάπη...
Καλό ταξίδι, αγαπημένε μου...
Το ‘’Χρεος’’ είχα τη τιμή να μου το αφιερώσει. Αισθάνομαι χρέος μου να το μοιραστώ με όσους τον αγάπησαν.
Nonika Galinea chronicles her life in the theatre spanning 50 years
Γράμμα στη Μάγια
Θυμάμαι. Πόσα μου δίδαξες χωρίς να το ξέρεις. Με έμαθες πως μπορεί ένας άνθρωπος να τρώει ένα τασάκι στο κεφάλι με αξιοπρέπεια, περηφάνια, τολμώ να πω και αισθητική. Θυμάμαι το χαμόγελο σου, την υπέροχη υπομονή σου, το ασύγκριτο ταλέντο σου, την απίστευτη ομορφιά σου, το χιούμορ σου, την παιδικότητα σου και την ανωτερότητα σου.
Χαθήκαμε μετά το Θέατρο Τέχνης. Βρεθήκαμε στη μικρή Επίδαυρο την ίδια μέρα, παίξαμε εσύ τη «Γυναικα της Ζάκυνθος» κι εγώ τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος».
Την τελευταία φορά που σε είδα να γελάς ήταν όταν σε είδα στο Εθνικό και σου είπα στο καμαρίνι πως πρώτη φορά στη ζωή μου είδα ηθοποιό να κλέβει την παράσταση παίζοντας πλάτη. Εσύ είσαι η αντιπρόσωπος του πραγματικού Θεάτρου Τέχνης που θα το αναζητώ ως τη τελευταία μου πνοή.
Με όλο τον σεβασμό και ένα μεγάλο ευχαριστώ. Αντίο
Νόνικα
Σας θαυμάζω . Μεγάλη κυρία του θεάτρου μας
Παλιοί καιροί
Η σονάτα του σεληνόφωτος
Μικρή Επίδαυρος, 1997
Συγγραφέας: Γιάννης Ρίτσος
Σκηνοθεσία: Μίνως Βολανάκης
Αφήγηση: Νόνικα Γαληνέα, Αντώνης Μομπαΐτζης
"Άφησέ με να’ρθω μαζί σου... Τι φεγγάρι απόψε. Πρέπει να δω λιγάκι πολιτεία, - όχι, όχι το φεγγάρι - την πολιτεία που όλους μάς αντέχει στη ράχη της με τις μικρότητές μας, τις κακίες, τις έχτρες μας, με τις φιλοδοξίες, την άγνοιά μας και τα γερατειά μας, - ν’ακούσω τα μεγάλα βήματα της πολιτείας, να μην ακούω πια τα βήματά σου μήτε τα βήματα του Θεού, μήτε τα δικά μου βήματα. Καληνύχτα."
Η εκατομμυριούχος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Αίθουσα Δημήτρη Μητρόπουλου, 2009
Συγγραφέας: George Bernard Shaw
Mετάφραση, διασκευή: Νόνικα Γαληνέα, Κοσμάς Βίδος
Δραματουργική επεξεργασία, σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης
Απ' την "Εκατομμυριούχο" του Bernard Shaw στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 2009. Η τελευταία μου παράσταση. Ο φίλος μου ο Σταμάτης Κραουνάκης μού χάρισε την ψυχή του με τη μουσική του και η Λίνα Νικολακοπούλου είναι και θα είναι πάντα μέσα στην καρδιά μου. Τους ευχαριστώ και τους αγαπώ.
Ταξίδι μεγάλης μέρας, μέσα στη νύχτα
Θέατρο Ιλίσια, 1987-88
Συγγραφέας: Eugene O’ Neil
Μετάφραση: Νόνικα Γαληνέα
Σκηνοθεσία: Stuart Burge